林塘幽复僻，俗士可曾游。
景物因人胜，茶瓜为客留。
纳凉寻密竹，凝眺倚层楼。
浮世荣枯事，从今莫问休。
再用韵十首。唐代。杨公远。 林塘幽复僻，俗士可曾游。景物因人胜，茶瓜为客留。纳凉寻密竹，凝眺倚层楼。浮世荣枯事，从今莫问休。